Koniec szczytu klimatycznego ONZ

Pomimo, że negocjacje podczas 18 szczytu klimatycznego ONZ (COP 18) były zaplanowane na dwa tygodnie, do ostatniego dnia nie udało się osiągnąć porozumienia i negocjacje przeciągnęły się o prawie 24 godziny - w nerwowej atmosferze wyczekiwania trwały całą noc z 7 na 8 grudnia i następujący dzień.

 

Dzisiaj pozwalam sobie na podsumowania i refleksje. Techniczne podsumowanie, wyjaśnienie procesu negocjacji, jego znaczenia dla Polski i  dla krajów rozwijających znajduje się na blogu projektu, w którym brałem udział - Adoptuj Negocjatora (Adopt a Negotiator). Osobom, które oczekują mniej technicznej, a bardziej refleksyjnej relacji, szczerze polecam wywiad ze mną, który ukazał się w piśmie Zielone Wiadomości. Staram się w nim pokazać szerszy kontekst i kulisy rozmów klimatycznych.

 

Tegoroczne negocjacje mamy już za sobą, ale czeka nas ogromna praca w przyszłym roku, kiedy gospodarzem szczytu klimatycznego ONZ będzie Polska. Mam nadzieję, że podobnie jak w tym roku, będę tam z zespołem obserwatorów, aby przyglądać się ich postępom.

Negocjacje klimatyczne w Doha

Przez najbliższe dwa tygodnie (od 26 listopada do 8 grudnia) w Doha, w Katarze, będą odbywały się międzynarodowe negocjacje klimatyczne w ramach Ramowej Konwencji ONZ ds. Zmian Klimatu (UNFCCC). UNFCCC to podpisana w 1992 r. konwencja, w ramach której negocjowane są międzynarodowe limity emisji CO2, które mają powstrzymać postępowanie globalnego ocieplenia. Poza limitami w ramach UNFCCC ustala się także kwestie handlu emisjami czy pomocy finansowej dla krajów najbardziej dotkniętych zmianami klimatu. Dzieje się to przez podpisywanie przez kraje protokołów, w tym słynnego protokołu z Kioto, który zobowiązywał kraje rozwinięte, które go podpisały do redukcji do 2012 roku swoich emisji o określoną ilość procent w stosunku do 1990 roku.

 

Co roku w innym państwie na świecie odbywają się spotkania sygnatariuszy konwencji, tzw. COP (Conference of Parties). W tym roku gospodarzem jest Katar. Polska już teraz zgłosiła swoją kandydaturę na gospodarza przyszłorocznej konferencji, decyzja zostanie podjęta do końca tygodnia. Ponieważ protoków z Kyoto wygasa w 2012, konieczne będzie osiągnięcie porozumienia co do nowych, bardziej ambitnych celów w okresie 2012-2020.

 

Otrzymałem stypendium międzynarodowej koalicji Global Campaign for Climate Action (GCCA) i będę uczestniczył w tegorocznej konferencji sygnatariuszy UNFCCC jako obserwator społeczny. Moim celem jest śledzenie poczynań polskiej delegacji podczas negocjacji. Jako korespondent polskich organizacji pozarządowych postaram się relacjonować postępy w negocjacjach i przybliżyć zawiły proces ONZtowskich uzgodnień klimatycznych szerszej publiczności na blogu projektu Adopt a Negotiator, który serdecznie wszystkim polecam. 

Szkolenia dla młodzieży w ramach Światowego Tygodnia Przedsiębiorczości

W zeszłym tygodniu obchodziliśmy Światowy Tydzień Przedsiębiorczości. To globalna inicjatywa, która od 2008 roku angażuje kilkadziesiąt tysięcy osób w ponad stu krajach świata. W jego ramach corocznie na świecie odbywa się kilka tysięcy wydarzeń, których celem jest promowanie postaw przedsiębiorczych wśród młodych ludzi. Biuro Projektowe Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP) w Polsce, dla którego pracuję, postanowiło włączyć się w obchody tego wydarzenia.

Z tej okazji w ramach projektu "Wzmocnienie kompetencji kluczowych w zakresie inicjatywności i przedsiębiorczości wśród uczniów szkół rolniczych w Polsce - CEKIN" zaprojektowaliśmy specjalny warsztat dla uczniów szkół rolniczych, którego celem było podniesienie ich kompetencji komunikacyjnych, stymulowanie kreatywności i przedsiębiorczości. 

Burza mózgów - zapisuję skojarzenia uczniów

 

W ramach warsztatów uczniowie brali udział w interaktywnych ćwiczeniach i testach psychologicznych, odgrywali scenki klient-sprzedawca, dyskutowali o przykładach na biznes i wykorzystanie funduszy unijnych, projektowali własne wizytówki i rozmawiali o tym, co chcieliby robić w życiu i jak to osiągnąć. Z warsztatem odwiedziłem 5 szkół rolniczych w trzech województwach (mazowieckim, lubelskim i małopolskim), gdzie miałem okazję spotkać kilkudziesięciu uczniów, posłuchać o ich pomysłach na życie i opiniach na temat przedsiębiorczości.

Było to bardzo ciekawe doświadczenie dla mnie - pokazało mi wyraźnie jak duże różnice w mentalności istnieją pomiędzy poszczególnymi województwami. Z dużym zaskoczeniem przyjąłem też jak wiele jest na obszarach wiejskich możliwości związanych z funduszami unijnymi - spotkałem zarówno uczniów, którzy z powodów finansowych mają problemy z dojazdem do szkoły jak i takich, których rodziny zmodernizowały swoje gospodarstwa za kilkusettysięczne dotacje. Utwierdziło mnie to w przekonaniu że krzewienie edukacji na temat przedsiębiorczości na obszarach wiejskich zdecydowanie ma sens.

 

Galeria zdjęć z wizyt, wraz z relacją znajduje się na blogu projektu.

Spisek żarówkowy

Widziałem ostatnio naprawdę świetny film dokumentalny dotyczący zaplanowanej nieprzydatności (planned obsolescence) - czyli tworzenia produktów w taki sposób, żeby psuły się jak najszybciej. Film jest naprawdę uderzający, a przy tym wyważony i bezstronny. Naprawdę warto go obejrzeć. Spisek żarówkowy można znaleźć na youtube:

Wypowiedź dla Gazety Wyborczej

W zeszłym tygodniu zostałem poproszony o wypowiedź jako trener prowadzący szkolenia z komunikacji, asertywności i umiejętności miękkich na temat przyczyn w trudnościach młodych w odnalezieniu się na rynku pracy. Wypowiedź została wydrukowana w Gazecie Wyborczej w dodatku "praca" jako podsumowanie artykułu dotyczącego wypowiedzi młodych ludzi na temat sytuacji na rynku pracy. Cały artykuł można znaleźć tutaj.

Dosyć interesujący jest fakt jak dużego skrótu dokonała gazeta, dlatego poniżej podaję moją wypowiedź w formie w jakiej jej udzieliłem (1) oraz taką, jaka została opublikowana (2).

1. "Winne jest co innego - brak kompetencji miękkich, takich jak skuteczna komunikacja, zarówno u pracodawców jak i pracowników: - Pracodawca musi wiedzieć, że pracownik nie jest urządzeniem typu plug-and-play tylko żywym człowiekiem, który ma swoje potrzeby i pasje, ale też złe nawyki i wady. Każdą osobę do pracy będzie motywowało co innego - jednych wizja awansu, innych możliwość rozwoju, jeszcze innych dobra atmosfera w grupie. Dlatego do każdego pracownika trzeba podejść indywidualnie, poznać jego potrzeby i próbować wyjść im naprzeciw. Pracownicy z kolei muszą nauczyć się rozmawiać z pracodawcą i komunikować mu w uprzejmy sposób o swoich potrzebach i problemach. I to zanim zdecydują się odejść, a nie kiedy będzie już za późno."

2. "Artur Wieczorek, rekruter i trener, ocenia, że i podwładnym, i szefom brakuje tzw. kompetencji miękkich, takich jak skuteczna komunikacja. - Ci pierwsi muszą nauczyć się rozmawiać z pracodawcą i komunikować mu potrzeby i problemy. Z kolei pracodawcy powinni wiedzieć, że pracownik nie jest urządzeniem plug-and-play, tylko człowiekiem, który ma potrzeby i pasje, ale też złe nawyki i wady. A każdego do pracy motywuje coś innego."

Warsztat z bananem

W tym tygodniu na zaproszenie Amnesty International miałem przyjemność prowadzić dla młodzieży licealnej z 5 krajów uczestniczącej w międzynarodowym projekcie wymiany w Krakowie krótkie, 3-godzinne warsztaty na temat  idei Sprawiedliwego Handlu (Fair Trade).

"Warsztat z bananem" jest bardzo prostym, a jednocześnie obrazowym ćwiczeniem przybliżającym uczniom tematykę Sprawiedliwego Handlu. Uczniowie mają za zadanie podzielić banana (może to być prawdziwy banan, ale można go też narysować) - dzielą się na 5 grup - robotników, właścicieli plantacji, firmy transportowe, dystrybutorów i sprzedawców i mają rozdzielić pośród siebie zysk z banana. Potem pokazujemy im rzeczywiste sumy które są następujące:

robotnicy - 1,5%
wlasciciele plantacji 10,5%
przewoznicy 26%
dystrybutorzy 22%
sprzedawcy (sklepy, markety) 40%

To zestawienie od razu pokazuje, że coś jest nie tak ze światem, w którym żyjemy (z każdego banana, który kosztuje - powiedzmy - złotówkę robotnik, który go zbiera, dostaje 1 grosz, a sprzedawca 40 groszy).

  

Ćwiczenie jest bardzo proste, łatwe do przeprowadzenia, a jednocześnie obrazowe. Po ćwiczeniu możemy wprowadzić uczniów w kwestię Sprawiedliwego Handlu i problemów, na jakie odpowiada, wyświetlić film, lub zachęcić do dyskusji na temat globalnych zależności. Szczegółowy opis ćwiczenia z bananem można znaleźć w kilku miejscach, na przykład TUTAJ. Zdecydowanie polecam!

Campus Aktywności Studenckiej

W dniach 10-11 sierpnia 2012 prowadziłem szkolenia z budowania marki i networkingu oraz szkolenie z   asertywności dla grupy działaczy i liderów organizacji studenckich z całej Polski podczas Campusu Aktywności Studenckiej w Kochowie.

Organizacja Campusu pozostawiała wiele do życzenia  i nieco odstawała od tego czego oczekiwali uczestnicy - campus odbywał się na prywatnej działce nad jeziorem i  dostęp do sanitariatów był bardzo organiczony, znaczna część punktów programu nie odbyła się a inne uległy przesunięciu. Na miejsce dojechałem czwartego dnia kampusu i zastałem zwartą i zintegrowaną grupę bardzo niezadowolonych i zdemoralizowanych warunkami uczestników, którzy od 4 dni nie brali prysznica. Okazało się też, że większość pozostałych trenerów odwołała swój udział.

Wejście do grupy, która jest już ze sobą zżyta a dodatkowo w złym nastroju okazało się dosyć trudne dla mnie jako trenera, niemniej po pewnym czasie udało się przełamać opór, a duża dojrzałość i doświadczenie uczestników pozwoliły na interesujące dyskusje i wymianę doświadczeń.



Campus Aktywności Studenckiej

 

Celem szkolenia było przedstawienie uczestnikom zasad networkingu i tworzenia sieci relacji jako elementu budowania swojego rozwoju zawodowego. Szkolenie trwało 6 godzin zegarowych i obejmowało: przedstawienie idei i głównych założen networkingu, zasady budowania i podtrzymywania relacji, przykłady praktycznego zastosowania networkingu, metody skutecznej komunikacji oraz metody budowania własnego wizerunku. Szkolenie miało charakter interaktywny i nastawione było na rozwijanie kompetencji komunikacyjnych uczestników. 

Podczas szkolenia omówiliśmy między innymi pojęcie asertywności i podstawy skutecznej komunikacji, przećwiczyliśmy techniki aktywnego słuchania, wypracowaliśmy w małych grupkach najskuteczniejsze metody networkingu i budowania własnego wizerunku. Uczestnicy mieli także okazję przećwiczyć elevator pitch i zachowanie w sytuacji networkingowej. Z pewnością nie było to dla mnie łatwe szkolenie, ale jako wyzwanie oceniam je dobrze. Ponadto pozwoliło mi poznać grupę kilkunastu naprawdę ciekawych osób, z którymi mam nadzieję utrzymać kontakt.

Szkolenie Amnesty International

W dniach 21-22 lipca w ramach projektu Amnesty International "Edukacja dla Godności" prowadziłem, wraz z Natalią Wrzesień, szkolenie pt. "Nauczanie o prawach człowieka metodą aktywnego uczestnictwa i facylitacji". Amnesty International to organizacja, której nikomu nie trzeba przedstawiać. Projekt "Edukacja dla godności" jest zaś projektem edukacyjnym łączącym nauczanie o prawach człowieka z problematyką ubóstwa i globalnych zależności między społeczeństwami. Szkolenie skierowane było do nauczycieli/ek, edukatorów/ek i aktywistów/ek organizacji pozarządowych pracujących z młodzieżą, a naszym celem było przekazanie wiedzy i wyrobienie umiejętności prowadzenia warsztatów z młodzieżą metodami facylitacji.

Samo szkolenie przeprowadzone zostało metodami facylitacji, w której grupa sama wypracowuje wnioski i uczy się a funkcją trenera jest tylko umiejętne pokierowanie procesem grupowym, ale nie występowanie w roli autorytetu. Prowadząc poszczególne moduły warsztatowe bazowaliśmy na wiedzy i umiejętnościach uczestników i uczestniczek, starając się zachęcić ich do introspekcji i dzielenia się doświadczeniami z grupą. Musieli/ły między innymi tworzyć własne deklaracje praw człowieka, prowadzić dyskusje na temat konkretnych przypadków łamania praw, czy wreszcie zaprojektować swój własny warsztat dla młodzieży szkolnej.

Praca z nauczycielkami kilku szczebli edukacyjnych (od gimnazjum po uniwersytet pedagogiczny) była nie tylko bardzo przyjemna ale także pozwoliła mi poznać nowe perspektywy dotyczące pracy z młodzieżą. Grupa była niezwykle aktywna i zaangażowana, a uczestniczki i uczestnicy chętnie dzielili się swoją wiedzą z innymi, wnosząc tym samym sporą wartość do szkolenia. Atmosfera i praca grupy była bardzo dobra, a ja czułem że płynę z nurtem szkolenia. Również uczestniczki wniosły wiele cennych uwag i pokierowały dyskusję na tory, których bym się nie spodziewał. Ale co najważniejsze, naprawdę czułem, że wiele wypracowanych podczas warsztatów wniosków było odkrywczych dla osób uczestniczących i że u wielu z nich dokonała się spora zmiana wewnętrzna. Szkolenie dało mi sporo satysfakcji i mam nadzieję, że jeszcze nie raz będę miał okazję współpracować z Amnesty International.

SLOT Art Festival

W dniach 10-14 lipca 2012 miałem przyjemność gościć jako reprezentant Fundacji Humanity in Action Polska na festiwalu SLOT Art Festival, który odbywał się w Lubiążu pod Wrocławiem. SLOT jest wydarzeniem naprawdę niezwykłym, które łączy w sobie elementy duchowości chrześcijańskiej i kultury alternatywnej, działalności pozarządowej i przedsiębiorczości. 

Fot. Łukasz Krzywda SAF 2012

Festiwal zgromadził ponad 6000 uczestników, którzy rozłożyli się na trzech polach namiotowych otaczających dawny klasztor cysterski w Lubiążu. Program festiwalu był naprawdę imponujący - przez pięć dni festiwalu w tych murach klasztornych miały miejsce dosłownie setki warsztatów, koncertów, wykładów, dyskusji, spotkań i projekcji filmowych. Na SLOTcie można było znaleźć wszystko - od warsztatów chodzenia na szczudłach i żonglowania przez sesje coachingowe i wykłady na temat zarządzania marką po spotkania grup modlitewnych, a wśród zaproszonych gości znaleźli się między innymi Krzysztof Zanussi czy Jacek Żakowski.

Fot. Łukasz Krzywda SAF 2012

Fundacja Humanity in Action została zaproszona przez organizatorów do zaprezentowania w bloku programowym "Inicjatywy społeczne" stworzonego przez nią filmu "Just People", dokumentu poświęconego psychologicznym przyczynom ludobójstw i uwrażliwiającego na potrzebę obywatelskiego nieposłuszeństwa. Jako przedstawiciel fundacji byłem odpowiedzialny za przeprowadzenie projekcji i następującego po niej warsztatu. Projekcja miała miejsce w piątek o godzinie 20:00 w wiryndarzu indyjskim ulokowanym w centrum strefy dla organizacji pozarządowych. Pomimo, iż projekcja odbyła się w piątkowy wieczór, zgromadziła pokaźne grono uczestników (ponad 30 osób), którzy z zainteresowaniem obejrzeli film i wzięli udział w następującej po nim dyskusji. SLOT Art Festival był też niezwykłą okazją do spotkania i wymiany doświadczeń z przedstawicielami innych zaproszonych organizacji pozarządowych. Będę bardzo miło wspominał to wydarzenie i mam nadzieję, że uda mi się wybrać również za rok.

Sailing for Sustainability

W dniach 2-8 lipca brałem udział w międzynarodowym projekcie Sailing for Sustainability jako trener i facylitator. W ramach projektu miałem okazję prowadzić szkolenia w języku angielskim dla międzynarodowej grupy studentów i działaczy organizacji pozarządowych. Szkolenia  poświęcone były problematyce globalnych zależności, zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialnej konsumpcji. Wyzwaniem był fakt, że musieliśmy prowadzić je na jachcie, który płynął po morzu!

Fot: Diego Assadourian

Mieszczący do 33 osób LOVIS to pływający pod niemiecką banderą jacht, który dziesięć lat temu przerobiony został ze starego parowca przez grupę zapaleńców i od tej pory służy jako miejsce dla szkoleń wielu grup młodzieżowych.

Jednym z projektów, które tego lata LOVIS gościł na pokładzie był projekt Sailing for Sustainability - intensywny, czterotygodniowy program edukacyjny dla młodzieży i studentów (20-30 lat) zogranizowany przez Forum of Global Education Multipliers. Projekt  poświęcony był problematyce zrównoważonego rozwoju, odnawialnych źródeł energii i odpowiedzialnej konsumpcji. Przez cztery kolejne tygodnie cztery turnusy studentów i działaczy społecznych z całej Europy miały okazję uczyć się i wymieniać doświadczeniami. Niejedna przyjaźń zawiązałą się w ekstremalnych warunkach, jakie panowały na jachcie.

W takich warunkach prowadzenie szkoleń również było prawdziwym wyzwaniem - nieraz musieliśmy zmieścić się całą grupą na bardzo małej przestrzeni, pracować przy przechyle oraz przy intensywnym bujaniu sprawiającym, że podłoga uciekała spod stóp. Warsztaty nieraz przerywane były z powodu konieczności postawienia lub zdjęcia żagli. Z drugiej strony ciasnota i trudne warunki sprawiły, że wszystkie procesy grupowe zachodziły bardzo szybko i bardzo intensywnie i koniec końców grupa mocno się ze sobą zżyła. Z dwójką innych trenerów prowadziłem szkolenia i moderowałem pracę grupy podczas trzeciego z czterech tygodni, poświęconego odpowiedzialnej konsumpcji i wprowadzaniu w życie idei zrównoważonego rozwoju